Koning Willem I

Willem – de latere koning Willem I – is de oudste zoon van stadhouder Willem V en Wilhelmina van Pruisen. De ambitieuze prins heeft vaak conflicten met zijn besluiteloze vader. Na de inval van het Franse leger in 1795 vertrekt het gezin naar Engeland en later naar Duitsland, waar ze in ballingschap wonen. De ambitieuze prins heeft vaak conflicten met zijn vader.

Nederland is vanaf 1810 onderdeel van het Franse Keizerrijk, dat wordt geregeerd door keizer Napoleon. In 1813 wordt Napoleon verslagen in de Slag bij Leipzig. Willem wordt gevraagd om terug te komen naar Nederland. Hij wordt ingehuldigd als soeverein vorst. In 1815 komt Napoleon weer aan de macht, maar hij wordt definitief verslagen in de Slag bij Waterloo. Willem I wordt in datzelfde jaar ingehuldigd als de eerste Oranje-koning van het nieuwe Verenigd Koninkrijk der Nederlanden, bestaande uit Nederland en het huidige België. Hij wordt ook groothertog van Luxemburg.

In 1830 willen de ontevreden zuidelijke Nederlanden onafhankelijk worden. Willem I stuurt troepen, maar België roept toch de onafhankelijkheid uit. Pas in 1839 erkent Willem I dit. In 1840 treedt hij teleurgesteld af op Paleis Het Loo.

Na het overlijden van zijn eerste echtgenote Wilhelmina van Pruisen trouwt Willem met de Belgische hofdame Henriette d’Oultremont. Dit leidt tot veel kritiek. Willem en Henriette verhuizen naar Berlijn, waar de oud-koning enkele jaren later overlijdt.